1.61
Tum Laelius: Quid, quaeso, interest inter unum
-- --
et plures, si iustitia est in pluribus? Et Scipio:
Quoniam testibus meis intellexi, Laeli, te non
valde moveri, non desinam te uti teste, ut hoc, quod
dico, probem. Me, inquit ille, quonam modo? [Note] Quia
animum adverti nuper, cum essemus in Formiano, te
familiae valde interdicere, ut uni dicto audiens esset.
[Note] Quippe vilico. [Note] Quid? domi pluresne praesunt negotiis tuis? [Note] Immo vero unus, inquit. [Note] Quid? totam
domum num quis alter praeter te regit? [Note] Minime
vero. [Note] Quin tu igitur concedis idem in re
publica, singulorum dominatus, si modo iusti sint,
esse optimos? [Note] Adducor, inquit, ut prope modum
adsentiar.
ch. 40
1.62
Et Scipio: Tum magis adsentiare, Laeli, si, ut
omittam similitudines, uni gubernatori, uni medico, si
digni modo sint iis artibus, rectius esse alteri navem
committere, aegrum alteri quam multis, ad maiora
pervenero. [Note] Quaenam ista sunt? [Note] Quid? tu non
vides unius inportunitate et superbia Tarquinii
nomen huic populo in odium venisse regium? [Note] Video vero, inquit. [Note] Ergo etiam illud vides, de quo
progrediente oratione plura me dicturum puto, Tarquinio exacto mira quadam exultasse populum insolentia libertatis; tum exacti in exilium innocentes,
tum bona direpta multorum, tum annui consules, tum
demissi populo fasces, tum provocationes omnium
rerum, tum secessiones plebei, tum prorsus ita acta
pleraque, ut in populo essent omnia. [Note] Est, inquit,
ut dicis.
